در حیرتم از خلقت آب ، اگر با درخت همنشین شود ، آنرا شکوفا می‌کند و اگر با آتش تماس بگیرد ، آنرا خاموش می‌کند و اگر با ناپاکی‌ها برخورد کند ، آنرا تمیز می@کند و اگر با آرد هم آغوش شود ، آنرا آماده طبخ می‌کند و اگر با خورشید متفق شود، رنگین کمان ایجاد می‌شود.

ولی اگر تنها بماند ، رفته رفته گندآب می‌گردد و دل ما نیز بسان آب است ، وقتی با دیگران است زنده و تاثیر پذیر است و در تنهایی مرده و گرفته است و بس !!!حکایت زندگی آب !!!

” باهم ” بودنهایمان را قدر بدانیم

 فروغ فرخزاد

خواندن این مطلب پیشنهاد می شود :  آسایشگاه

https://monajemi.ir/?p=21320

لطفا با ارسال نظرات خود ما را در پیشبرد اهداف مشایعت فرمایید.