ادﮔﺎر ﺷﺎﯾﻦ ، ﻣﺸﺎوران ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ را  ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺗﻌﺎﻣﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳـﻪ دﺳـﺘﻪ زﯾـﺮ تقسیم کرده است :

1. مدل ﺧﺮﯾﺪار ﺗﺨﺼﺺ
2. ﻣﺪل پزشک – ﺑﯿﻤﺎر
3. مدل ﻣﺸﺎوره ﻓﺮاﯾﻨﺪی

• ﻣﺪل ﺧﺮﯾﺪار ﺗﺨﺼﺺ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎﻧﯽﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﮐـﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨـﺪ دﯾـﺪﮔﺎه ﺗﺨﺼـﺼﯽ و ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻣﺸﺎور در ﻣﻮرد ﻣﺴﺌﻠﻪﺧﻮد هستند. در اﯾﻦ روش از ﻣﺸﺎور اﻧﺘﻈﺎر ﻧﻤﯽرود ﮐﻪ ﺗﻌﺎﻣﻼت زﯾﺎدی ﺑﺎ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺧﻮد را ﺗﺸﺨﯿﺺداده و از مشاور انتظار دارد راه ﺣـﻞ ﻣـﺴﺌﻠﻪ مطرح شده را ارائه کند.  
• ﻣﺪل پزشک- ﺑﯿﻤﺎر، ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺸﺎور در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼت ﺳـﺎزﻣﺎنﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ اﺳﺖ. ﻣﺸﺎور ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﻣﻨﺤﺼﺮﺑﻔﺮد و ﻣﻬﺎرت ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ ﺧـﻮد ﺑـﻪ ﮐﺎرﻓﺮﻣـﺎ در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﺳﺎزﻣﺎنی ﮐﻤﮏ  میکند.  
• ﻣﺪل ﻣﺸﺎوره ﻓﺮاﯾﻨـﺪی، ﻣـﺸﺎور ﻧﻘـﺶ ﺗـﺴﻬﯿﻞ ﮐﻨﻨـﺪه را ﺑـﺎزی ﻣـﯽ ﮐﻨـﺪ. ﺑﺮاﺳـﺎس اﯾـﻦ ﻣـﺪل، ﻣـﺸﺎور ﻣﺘﺪوﻟﻮژی ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻞ را ﺑﺮای ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﺗﻬﯿﻪ ﻧﻤﻮده و ﻧﯿﺰ راه ﺣﻞ ﻫﺎی ﻣﻤﮑﻦ را ﺑﺮای رﻓﻊ ﻣﺴﺌﻠﻪ اراﺋﻪ ﻣـﯽ نماید. البته ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ اﯾﻦ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ، راه ﺣـﻞ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺧـﻮد را اﻧﺘﺨـﺎب ﺧﻮاﻫـﺪ کرد.                 

• ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ وﻇﺎﯾﻒ ﻣﺸﺎوران را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺷﺮح ذﯾﻞ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﻮد:  

• ·        ﺗﻬﯿﻪ اﻃﻼﻋﺎت لازم ﺑﺮای ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ
• ·        ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ
• ·        ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﺠﺪد ﻣﺴﺌﻠﻪ است
• ·        اراﺋﻪ راه ﮐﺎرﻫﺎ و ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺴﺌﻠﻪ
• ·        ﮐﻤﮏ ﺑﻪ اﺟﺮای راهﮐﺎرها
• ·        اﯾﺠﺎد ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺠﺎم اﻗﺪاﻣﺎت اﺻﻼﺣﯽ
• ·        ﺗﺴﻬﯿﻞ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ
• ·        ﺑﻬﺒﻮد داﺋﻤﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ