تجربه در تعریف حاکى از آن است که تنها آن دسته از تغییرات رفتار را مى‌توان یادگیرى نامید که محصول تجربه، یعنى تأثیر متقابل فرد و محیط در یکدیگر، باشد. اگر تجربه را تعامل میانفرد و محیط، یعنى تأثیرپذیرى فرد از محیط و تأثیر گذارى فرد در محیط به دنبال یک سلسله فعل و انفعالات بدانیم، یادگیرى را حاصل تلاش، حرکت، فعالیت و مشارکت شخص یادگیرنده خواهیم دانست.
مدیریت تجربه Management experience با هدف افزایش یادگیری سازمانی و توسعه دانش کارکنان ایجاد شده است و در واقع فرایند بازیابی، مستندسازی، استفاده مجدد و اصلاح و تعدیل تجارب سازمانی را به عهده دارد.
استفاده مجدد از تجارب سیستماتیک، کارکنان را در انجام فعالیت‌های روزانه و کوتاه کردن زمان حل مسائل یاری می‌دهد و رفته رفته یادگیری فعال و عملی در سازمان را جایگزین تجارب پراکنده و حل موردی مسائل متعدد می‌کند.
بنابراین می‌توان تجربه را به منزله دانش یا مهارتی دانست که از تمرین و ممارست در یک فعالیت یا انجام کاری در یک دوره زمانی نسبتاً طولانی حاصل می‌شود. بنابراین انتقال تجربه مدیران در بهبود فعالیت‌های سازمان تأثیر مستقیم دارد و خود مایه ایجاد دانش در سازمان خواهد شد.
- انتظار می رود با اجرای سیستم مدیریت تجربه نتایج زیر برای سازمان فراهم گردد :
۱. توسعه یادگیری سازمانی
۲. کاهش زمان حل مسئله
۳. کاهش ریسک تصمیم‌گیری و کاهش هزینه از دست رفته به واسطه زمان از دست رفته
۴. پرورش روش‌های حل مسئله و تصمیمات مدیریتی
۵. استفاده از شیوه تفکر خلاق در مسئله‌یابی و حل مسئله
۶. افزایش توان عملیاتی و حمایتی سیستم پشتیبانی تصمیم DSS