با توجه به ماهیت پیچیده و چند بعدی گردشگری ، امروزه تقریبا تمام سازمان های جهانی و نهادهای ملی مسئول توسعه و مدیریت گردشگری ، اساس دیدگاهها ، نظرات ، اهداف و روش های عملی خود را بر اساس مفهوم ” توسعه پایدار گردشگری ” استوار کرده اند . در همین راستا می توان به عناصر سه گانه و اصلی توسعه پایدار گردشگری به شرح اشاره نمود :

1. حفظ کیفیت گردشگری : گردشگری پایدار می تواند تجربه ایی با کیفیت بالاتر به گردشگر بدهد و همچنین باعث می شود که کیفیت جامعه میزبان بهبود یافته و کیفیت محیط نیز حفظ شود .
2. حفاظت از منابع محیطی : به کارگیری اصول گردشگری پایدار ، دوام منابع طبیعی را که اساس و پایه وجودی آن است را تضمین می کند و همچنین فرهنگ جامعه میزبان را که منشاء تجربیات ارزنده آن می شود ، حفظ می نماید .
3. ایجاد تعادل در توسعه : گردشگری پایدار بین نیازهای صنعت گردشگری ، حمایت از محیط زیست و جامعه محلی نوعی تعادل و توازن برقرار می سازد و جامعه محلی نوعی تعادل و توازن برقرار می سازد و از بروز تعارض در اهداف و منافع مختلف ، مثل دوران گذشته ، جلوگیری می کنند .

امروزه سازمان جهانی گردشگری و تمام نهادهای وابسته به آن ، با پذیرش و رواج مفهوم توسعه پایدار گردشگری ، سعی بر آن دارند که فعالیت های مربوط به توسعه گردشگری را در تمام سطوح بین المللی ، محلی ، و ملی را به سمتی هدایت نمایند که بیشترین بهره را برای جوامع انسانی و کمترین آسیب را برای آنها به همراه داشته باشد .بر این اساس ، تمام بیانیه ها و اسناد جدید مربوط به توسعه گردشگری و بهره گیری از منابع محیط ، در راستای مفهوم توسعه پایدار قرار گرفته است  .