زمانی که ناصر الدین شاه دستگاه تلگراف را به ایران آورد و در تهران نخستین تلگرافخانه افتتاح شد مردم به این دستگاه تازه بی اعتماد بودند. برای همین ، سلطان صاحبقران اجازه داد که مردم چند روزی پیام های خود را رایگان به شهرهای دیگر بفرستند .
وزیر تلگراف استدلال کرده بود که ایرانی ها ضرب المثلی دارند که می گوید «مفت باشد کوفت باشد» یعنی هر چه که مفت باشد مردم از آن استقبال می کنند و همین طور هم شد .
مردم کم کم و با ترس برای فرستادن پیام هایشان راهی تلگرافخانه شدند . دولت وقت هم چند روزی را به این منوال گذراند و وقتی که تلگرافخانه جا افتاد و دیگر کسی تلگرافخانه را به شعبده و جادو مرتبط نکرد مخبر الدوله دستور داد بر سردر تلگرافخانه نوشتند:
«از امروز حرف مفت قبول نمی شود»
راویان می گویند «حرف مفت» از آن زمان به زبان فارسی راه پیدا کرد .