تشریفات مجموعه ای از آداب شامل حسن سلوک (رفتارهای پسندیده اختیاری مانند تقدم در سلام، رعایت احترام دیگران، خوش خلقی و خوش بیانی)، نزاکت (رفتارهای اجباری مانند انضباظ نظامی، احترام به قوانین و آیین نامه ها)، و رعایت ترتیبات، قوانین، مقررات و کنوانسیون های داخلی و بین‌المللی است .
– تشریفات ویژه ، شامل ارتباطات انسانی است و شامل دو اصل زیر است :

الف)تشریفات برای همه  
ب)تشریفات در همه جا

اما این دو اصل به ۳ سوال اساسی پاسخ می دهد :”برای چه کِسی ؟ در کُجا ؟ کِی؟”

اما اصول کلی تشریفات به شرح زیر می باشند :

۱- نتیجه روند مدیدی از همکاری های متقابل میان افراد در زمینه های گوناگون اجتماعی است و امروزه این معیارها به آیین تشریفات معروف است.
۲- در بردارنده آداب و رسوم نزد تمامی ملل از گذشته های دور تاکنون است (قوانین عمومی و فراگیر )
۳- رعایت قوانین تشریفات نزد دیپلمات ها اهمیت بیشتری دارد تا آن اندازه که رعایت نکردن و یا نقض این قوانین میتواند به اعتبار کشور یا نمایندگان آن کشور لطمه وارد کند.
۴- رعایت تشریفات مطلق نیست و بدین معنا است که رعایت آنها منوط به مکان, زمان و شرایط فرق میکند.
۵- شخص با ادب و با نزاکت تنها در مراسم رسمی مطابق با اصول تشریفاتی رفتار نکرده بلکه نزاکت واقعی ایجاب میکند که چنین فردی براساس نیت خیر خود، نظام اجتماعی را نیز برهم نزند و باکلام خود کسی را نرنجاده و شخصیت او را تحقیر نکند.

بیاد داشته باشید که فرآیند ارتباطات ، غیر کلامی است و حرکات، اشارات و احساسات ما می باشد که به عنوان پیام های غیر کلامی به تکمیل، تایید و یا جایگزینی پیام های کلامی می انجامد.