شاه عباس صفوی ، رجال کشور را به ضیافت شاهانه میهمان کرد و به خدمتکاران دستور داد تا در سر قلیان‌ها به جای تنباکو، از سِرگین (پهن) اسب استفاده کنند .
میهمان‌ها مشغول کشیدن قلیان شدند و دود و بوی پهنِ اسب، فضا را پر کرد اما رجال از بیم ناراحتی شاه عباس ، پشت سر هم بر نی قلیان پُک عمیق زده و با احساس رضایت دودش را هوا می‌دادند! گویی در عمرشان، تنباکویی به آن خوبی نکشیده‌اند!
شاه عباس رو به آنها کرده و گفت : سر قلیان‌ها با بهترین تنباکو پر شده‌اند و آن را حاکم همدان برایمان فرستاده است.
همه از تنباکو و عطر آن تعریف کرده و گفتند : براستی تنباکویی بهتر از این نمی‌توان یافت!!!
شاه عباس به رئیس نگهبانان دربار، که پُک‌های بسیار عمیقی به قلیان می زد، گفت : تنباکویش چطور است؟
رئیس نگهبانان دربار گفت : به سر اعلیحضرت قسم ، پنجاه سال است که قلیان می کشم ، اما تنباکویی به این عطر و مزه ندیده‌ام!!!