گروهی از دانشمندان پنج میمون را در قفسی گذاشتند و در وسط قفس یک نردبان که بالای آن مقداری موز گذاشته شده بود قرار دادند و هر بار که میمونی می خواست از نردبان بالا برود ، دانشمندان میمون های دیگر را با دوش آب داغ خیس کردند . پس از مدتی، هر میمونی که می خواست از نردبان بالا برود میمون های دیگر ، میمونی را که از نردبان بالا رفته بود را کتک می زدند ! تا اینکه دیگر هیچ میمونی دیگر جرات اینکه از نردبان بالا برود را نداشته باشد . گرچه وسوسه موزها برای او بسیار عمیق بود !!!

 دانشمندان تصمیم میگیرند یکی از میمون ها را با میمون جدیدی عوض کنند و میمون تازه را وارد اتاق نمایند و اولین کاری که میمون تازه می کند این است که برای بدست آوردن موز از نردبان بالا برود . در همین لحظه میمون های دیگر (قدیمی) او را به شدت کتک می زنند!! 

 پس از چند بار کتک خوردن ، میمون تازه وارد یاد می گیرد که نبایستی از نردبان بالا برود ، اما هرگز نمیداند چرا !!! 

 به همین ترتیب میمون دوم جایگزین می شود و همان وضع ادامه می یابد .

 میمون اول هم در کتک زدن میمون دوم همکاری می کند .

 میمون سوم جایگزین می شود و همان وضع کتک زدن ادامه پیدا می کند .

 میمون چهارم نیز جایگزین می شود و همچنان کتک زدن هر میمونی که از نردبان بالا می رود ادامه  پیدا می کند .

 میمون پنجم هم جایگزین می شود و کتک زدن و کتک خوردن همچنان ادامی دارد !!!

 حالا همه میمون ها جدید هستند به طوری که حتی هیچکدام  دوش آب داغ را هرگز تجربه نکرده اند  ولی همچنان هر میمونی که از نردبان بالا می رود را کتک می زنند!!

 اگر ممکن بود از میمون ها پرسش شود چرا میمون‌هایی را که از نردبان بالا میروند را کتک می زنند، مطمئن باشید جواب می توانست این باشد :

 نمیدانیم !!

این روش کاری است که در اینجا مرسوم است!!

از قبل همینطوز بوده ما هم همینطور عمل می کنیم !!

یا اینکه  …..  روال گذشته این بوده !!!

 آیا این جملات برای شما آشنا نیست ؟

 متاسفانه یکی از دلایل عدم توسعه سازمانی به معنای واقعی به ویژه در کشورهای جهان سوم ، وجود چنین دیدگاهی است که موجب شده افراد جسارت تحول و تغییر را نداشته و علیرغم نارضایتی از وضعیت انجام امور در سازمان همچنان بر طبل روال گذشته بکوبند !!