در تاریخ بشر سابقه نداشته شاعری همچون سعدی بتواند در تک بیت هایی به اندازه‌ی ده‌ها کتاب مسئولیت پذیری را بیان کند.

🌱🌱🌱🌱
ریاست به دست کسانی خطاست
که از دستشان دست‌ها بر خداست
🌱🌱🌱🌱
مراعات دهقان کن از بهر خویش
که مزدور خوشدل کند کار، بیش
🌱🌱🌱🌱
خداترس را بر رعیت گمار
که معمار ملک است پرهیزگار
🌱🌱🌱🌱
سر گرگ باید هم اول برید
نه چون گوسفندان مردم درید
🌱🌱🌱🌱
کی آنجا دگر هوشمندان روند
چو آوازه ی رسم بد بشنوند؟
🌱🌱🌱🌱
خدا ترس باید امانت گزار
امین کز تو ترسد امینش مدار

امین باید از داور اندیشناک
نه از رفع دیوان و زجر و هلاک
🌱🌱🌱🌱
دو همجنس دیرینه را هم قلم
نباید فرستاد یکجا به هم

چه دانی که همدست گردند و یار
یکی دزد باشد یکی پرده دار
🌱🌱🌱🌱
یکی را که معزول کردی ز جاه
چو چندی برآید بخشش گناه

درشتی و نرمی به هم در به است
چو رگ زن که جراح و مرهم نه است
🌱🌱🌱🌱
چو خواهی که نامت بود جاودان
مکن نام نیک بزرگان نهان
🌱🌱🌱🌱
همین نقش برخوان پس از عهد خویش
که دیدی پس از عهد شاهان پیش

نیامد کس اندر جان کو بماند
مگر آن کز او نام نیکو بماند
🌱🌱🌱🌱
گنهکار را عذر نسیان بنه
چو زنهار خواهند زنهار ده

چو خشم آیدت بر گناه کسی
تأمل کنش در عقوبت بسی

که سهل است لعل بدخشان شکست
شکسته نشاید دگر باره بست