نوسان ‌گیری در بورس یک نوع استراتژی معاملاتی محسوب می ‌شود که به دنبال استفاده از تغییرات سریع قیمت ها است. کسب سود از این نوع معاملات، عمدتا روش دشواری است ولی به دلیل جذابیت آن و ایجاد هیجان برای کسب سریع سود، طیف وسیعی از معامله گران در بازار سرمایه به دنبال این روش برای کسب بازدهی هستند.

  • دو مساله مهم برای موفقیت در این معاملات عبارتند از:

  1. شناسایی سهام مناسب جهت نوسان ‌گیری
  2. تعیین نقطه مناسب جهت خرید و فروش.

در این استراتژی، بایستی معامله‌ گر گوش به زنگ و آماده نوسان‌ گیری از اصلاح و بازگشت روند براساس روانشناسی رفتار معامله‌ گران، نمودار سهم، حجم معاملات و سفارش ها و نهایتا روند چرخش نقدینگی باشد.

بدین ترتیب بازار سرمایه فرصتی است که در آن سرمایه گذاران با هدف به دست آوردن «سود» وارد این میدان می‌شوند. در این میان سود به دو بخش تقسیم می‌شود: «سود سرمایه‌ای» و «سود نقدی».

سود سرمایه‌ای در اثر تغییر قیمت سهام به دست می‌آید اما سود نقدی همان مبلغی است که شرکت در مجمع سالانه خود میان سهامداران تقسیم می‌کند.

 شرکتی که جریان درآمدی مشخص و پایداری داشته باشد، می‌تواند در طول یک سال مالی، سود خوبی را شناسایی کرده و بخشی از آن را میان سهامداران تقسیم کند. در اصطلاح به این شرکت‌ها، شرکت‌های «بنیاد محور» یا «DPS محور» می‌گویند.برخی دیگر از شرکت‌ها، جریان درآمد پایداری ندارند. در نتیجه تنها راه سودآوری از آنها نوسانات قیمتی خواهد بود. سهامدار موفق، سهامداری است که با توجه به محدودیت‌هایش استراتژی مشخصی برای به دست آوردن سود در نظر بگیرد و بر اساس آن قدم بردارد.

  • گزینه‌های زیر می‌توانند روی استراتژی نوسان گیری تاثیر بگذارند:

  • روحیه و شخصیت معامله‌گر
  • میزان سرمایه معامله‌گر
  • محدودیت‌های زمانی که معامله‌گر با آنها دست و پنجه نرم می‌کند.
خواندن این مطلب پیشنهاد می شود :  آربیتراژ (Arbitrage)

معمولا سهام‌دارانی که ریسک‌پذیری کمتری دارند به دنبال معامله‌های میان‌مدت، بلندمدت و خرید سهم‌های بنیاد محور هستند . معامله‌های میان‌مدت در بازه‌ زمانی ۶ تا ۹ ماه و معامله‌های بلندمدت در بازه‌ زمانی بیش از ۹ ماه انجام می‌شوند.

در نقطه مقابل، سهام‌دارانی که ریسک‌پذیرتر هستند و محدودیت سرمایه ندارند، معمولا به معامله‌های کوتاه‌مدت و نوسان گیری علاقه نشان می‌دهند. البته معامله کوتاه‌مدت و نوسان گیری نیز با هم تفاوت دارند.

معامله کوتاه‌مدت می‌تواند در بازه‌ زمانی یک تا سه ماه انجام شود. ولی نوسان گیری ممکن است در نهایت دو هفته تا یک ماه سرمایه شخص را درگیر کند.

از طرفی، انتخاب سهم‌هایی که می‌خواهید استراتژی نوسان گیری را روی آنها پیاده کنید به مواردی مانند خرید و فروش روی تابلو معاملات، حجم معاملات و بازی‌های قیمتی که بازیگران سهم روی آن انجام می‌دهند بستگی پیدا می‌کند.سهامداری که به این موارد آگاه باشد و بتواند روند و جریان سهم را تشخیص دهد، می‌تواند از نوسان گیری سود به دست بیاورد.

  • نوسان گیران به دو دسته تقسیم می‌شوند:

  1. افرادی که موج صعودی سهم را آغاز می‌کنند
  2. افرادی که بر موج ایجاد شده سوار شده و روند را پیش می‌برند

دسته اول، ابتدا خریدهای پله‌ای را در سهم آغاز می‌کنند و وقتی اخبار مثبت سهم منتشر شد دسته دوم وارد سهم شده و بر موج ایجاد شده سوار می‌شوند.

به یاد داشته باشید که نوسان گیری به دانش و مهارت بالایی در زمینه «تابلو خوانی» و «بازار خوانی» نیاز دارد. در حقیقت، هر سرمایه گذاری قادر به انجام این کار نیست. بسیاری از سرمایه‌گذاران با ورود به بازار سرمایه و طمع سودهای کوتاه‌مدت به دنبال نوسان گیری هستند اما طولی نمی‌کشد که ضرر می‌کنند و بخشی از سرمایه خود را از دست می‌دهند.

  • اطلاعات زیر می‌توانند به نوسان گیری کمک کنند :

۱- تحلیل تکنیکال

خواندن این مطلب پیشنهاد می شود :  سود نقدی سهام

۲- اطلاعات نهانی شرکت

۳- شرایط حاکم بر بازار

۴- مهارت و تجربه

  • نتیجه‌گیری

انتخاب یک روش معاملاتی، موضوعی شخصی است که به محدودیت‌های فردی بستگی پیدا می‌کند. هر روشی می‌تواند نکته‌های مثبت و منفی خاص خودش را داشته باشد. از طرفی، نوسان گیری با توجه به ایجاد سود در مدت‌زمان کم، جذابیت بیشتری دارد.

در نقطه مقابل، نوسان‌ گیری حساسیت‌های معاملاتی پیچیده‌تری دارد و ریسک و اضطراب بیشتری به سهام‌دار تحمیل می‌کند. توسعه این روش معامله‌گری، توجه بازار را به سهم‌های کوچک و حتی زیان‌ده جلب می‌کند و باعث ایجاد حباب قیمتی می‌گردد.

در نهایت توصیه می‌کنیم که معامله‌ها در این روش با رعایت حد ضرر دنبال شوند و اگر مهارت و تجربه کافی در این زمینه ندارید، ریسک این استراتژی را متحمل نشوید.

https://monajemi.ir/?p=30949

لطفا با ارسال نظرات خود ما را در پیشبرد اهداف مشایعت فرمایید.