عوامل متعددی بر ایجاد تعهد سازمانی موثر هستند که در این میان عوامل شخصی شاید از اهمیت بیشتری برخوردار باشند که عبارتند از : سن ، جنسیت ، تحصیلات ، ازدواج ، سابقه خدمت و سمت در سازمان ، استنباط از شایستگی فرد ، توانایی ها ، حقوق و دستمزد و سطح شغلی که به اختصار به آن اشاره می کنیم :

–   سن : تعهد سازمانی با سن فرد دارای همبستگی نسبی و مثبت است. اغلب محققان بر این باورند که سن با تعهد حسابگرانه ارتباط بیشتری پیدا می کند و دلیل آن فرصت کمتر در خارج از شغل فعلی و هزینه های از دست رفته در سنین بالا می دانند. آلن می یر اظهار می دارند که کارگران مسن تر به دلیل رضایت بیشتر از شغل خود تعهد نگرشی بیشتری پیدا می کنند.
–   جنسیت: زنها نسبت به مردان تعهد بیشتری به سازمان دارند، اگر چه تفاوت جزئی است، دلیل این امر آن است که زنها برای عضویت در سازمان باید موانع بیشتری را پشت سر بگذارند.
–   تحصیلات : رابطه تعهد سازمانی با تحصیلات، ضعیف و منفی است، این رابطه بیشتر بر تعهد نگرشی است و ارتباطی با تعهد حسابگرانه ندارد. دلیل این رابطه منفی، انتظارات بیشتر افراد تحصیل کرده و فرصت های بیشتر شغلی آنها است.
–   ازدواج : این متغیر با تعهد سازمانی همبستگی ضعیفی دارد. اما چنین اظهار می شود که ازدواج به دلیل مسائل مالی با تعهد حسابگرانه ارتباط پیدا می کند.
–   سابقه در سازمان و در سمت سازمانی : به دلیل سرمایه گذاری های فرد در سازمان، سابقه بیشتر در مقام یا سازمان باعث تعهد بیشتری می شود، اما این رابطه ضعیف است.
–   استنباط از شایستگی شخص : افراد تا حدی به سازمان تعهد پیدا می کنند که زمینه تأمین نیازهای رشد و کامیابی آنها فراهم می شود. بنابراین کسانی که استنباط شایستگی شخصی بالای دارند انتظارات بیشتری خواهند داشت، رابطه این دو متغیر مثبت و قوی است.
–   توانایی ها : افراد با مهارت های بالا، برای سازمان ارزشمند هستند. این امر پاداش سازمان را به آنها افزایش می دهد، در نتیجه موجب تعهد حسابگرانه می شود.
–   حقوق و دستمزد : حقوق و دستمزد موجب عزت نفس برای فرد می شود و بدین ترتیب تعهد نگرشی را افزایش می دهد. ضمناً حقوق و دستمزد نوعی فرصت در سازمان محسوب می شود که در اثر ترک سازمان از دست خواهد رفت، نتایج تحقیقات متعدد، همبستگی مثبت اما ضعیفی را بین این دو متغیر نشان می دهد.
–   سطح شغلی : سطح شغلی با تعهد سازمانی ارتباط مثبت اما ضعیفی دارد.