بسیاری از افراد معتقدند که یک کارمند خوب باید بتواند صرف نظر از ساختار سازمان، عملکرد خوبی داشته باشد. دیگران معتقدند که در یک ساختار سازمانی صحیح، همه باید بتوانند عملکرد خوبی داشته باشند ولی باید پذیرفت که حقیقت احتمالا جایی در میانه این دو نقطه نظر می باشد.
همانطور که میدانیم سازمان یک نهاد اجتماعی دارای هدف و مرزهای شناخته شده ای است که به سبب داشتن یک ساختار آگاهانه، فعالیت های خاصی را انجام می دهد و دارای دو بعد ساختاری و محتوایی است که هر یک از آنها دارای ویژگی هایی بشرح زیر است :
ویژگی ابعاد ساختاری سارمان شامل : رسمی بودن،تخصصی بودن ، داشتن استاندارد، سلسله مراتب اختیارات ، پیچیدگی و متمرکز بودن می باشد و ویژگی ابعاد محتوایی سازمان نیز شامل : اندازه، تکنولوژی ، استراتژی و فرهنگ است .
- ساختار هر سازمان، شیوه های انجام کار و نحوه گزارش گیری و گزارش دهی و مجاری ارتباطات آن را معین می کند و کارکنان سازمان را با منصب های موجود در آن پیوند می دهد.
- ساختار رسمی سازمان های رسانه ای وظایف، ارتباطات و روابط قدرت موجود در سازمان ها را با استفاده از نمودارهای سازمانی تعریف می کند.
اما سازمانهای رسانه ایی نیز دارای ساختاری در نوع خود هستند و این ساختار می تواند دارای مشخصات زیر باشد :
۱ پیچیدگی
۲ رسمیت
۳ تمرکز
۴- سلسله مراتب
۵- حیطه نظارت
۶- ارتباطات سازمانی
۷- استاندارد سازی
۸- تخصص گرایی
۹- سازمان دهی و تقسیم کار
در این میان سازمانهای رسانه ایی از ویژگی های خاص خود برخوردار هستند که برخی از این ویژگی ها عباتند از :
۱- گستره ی بالای فعالیت ها و به تبع آن پیچیدگی بیشت
۲- تنوع محصولات
۳- وابستگی زیاد به محیطی با تنوع مشتری ها
۴- اداره رسانه ها توسط نخبگان اطلاعاتی
۵- نظارت بر محیط و بسیج افکار عمومیپ
۶- پویا و متحول بودن محیط پیرامون رسانه
۷- تنوع و دگرگونی محیط عملیاتی سازمان رسانه ای در مقایسه با سایر سازمان ها
۸- در معرض ارزیابی دائمی از سوی مشتریان
۹- اهمیت واحد زمان در این نوع سازمانها و اهمیت مدیریت زمان در این نوع سازمان ها
۱۰- جامعیت محصولات رسانه ای به تبع تنوع مشتریان
۱۱- ماهیت هنری صنعتی سازمان های رسانه ای
۱۲- تجربی بودن محصولات سازمان های رسانه ای (خصیصه غیرمادی بودن آنها)
با توجه به تغییرات سریع تکنولوژیکی و هم چنین ویژگی های سازمان های رسانه ای مثل سرعت بالا در انجام کارها و نبود سلسله مراتب به مانند آنچه در سایر سازمان ها وجود دارد نمی توان ساختار خاصی را برای این سازمان ها مثل ارگانیکی، مکانیکی، ماتریسی و… را در نظر گرفت.
اما باید همانطور که در بالا به ویژگی های این سازمان ها اشاره شد این ویژگی ها را در نظر گرفت و ساختاری، با توجه به این ویژگی ها نظیر رسمیت پایین، تمرکز پایین، سلسله مراتب کوتاه، حیطه نظارت گسترده، ارتباطات گستره، بدون استاندارد سازی و تخصص گرایی کم در نظر گرفت که لزوما اسم خاصی از ساختارهای موجود را ندارد و می تواند در برگیرنده ویزگی های چندین ساختار باشد.