آشنایی با آداب و اصول ملاقات و دیدارها یکی از مواردی است که باید در ارتباطات انسانی، سازمانی ، سیاسی و ….  مورد توجه ویژه قرار گرفته و به آنها عمل شود . اینکه دیدارها در چه سطحی و در چه منطقه ایی و با چه هدفی برگزار می شود  نیز دارای اهیمت بوده و بایستی به آن توجه ویژه داشته باشیم  . 

دیدار یعنی به دیدن کسی یا دیدارجایی رفتن و نزد دیگری ماندن، کوتاه مدت و یا مدتی نسبتا طولانی با هدف معاشرت، عیادت، معاینه، زیارت و عبادت، طرح تقاضا، نمایش دوستی، احترام و یا قدرت، بازدید، مذاکره، تعامل، یا کنجکاوی و برآورد وضعیت برای کمک رسانی، بررسی اعتبار و مشاهده عوامل ترقی و تنزل و قدرت و ضعف و یا صرفا به منظور مهمان شدن و گذران وقت تلقی می شود . دیدارها به دو دسته رسمی و غیر رسمی تقسیم می شوند که به شرح زیر به آنها می پردازیم :

• دیدارهای رسمی :

این دیدارها در میان مردم یک محله و شهر و کشور انجام می شود  و می تواند میان سران و مقامات دو کشور و یا چند کشور نیز صورت پذیرد که به دو شیوه رسمی و غیررسمی صورت می پذیرد .

دیدار رسمی، عالی ترین شکل مراوده رییس یک کشور با رییس کشوری دیگر یا رییس یک سازمان بین المللی است . دیدار از یک کشور، عموما با دعوت رسمی رییس کشور میزبان و با استقبال رسمی از سوی او، نواختن سرود ملی، مراسم سان و یا سان و رژه از سوی گارد تشریفات نیروهای نظامی، اهدای حلقه یا دسته گل و خیرمقدم از سوی کودکان و یا نوجوانان به مهمان عالی رتبه صورت می گیرد و بعضا با شلیک توپ، اجرای مراسم آیینی و سنتی هنگام ورود مهمان به محوطه تشریفات فرودگاه و معرفی مقامات دولت میزبان و معرفی سفرای خارجی مقیم کشور میزبان همراه است.
شب ورود از سوی میزبان، یک شام به افتخار مهمان برپا می شود که در آن رؤسای دو هیأت میزبان و مهمان به ایراد سخنرانی می پردازند و ممکن است که سران دو کشور هدایایی با هم مبادله نمایند و روز بعد ، فرصت سخنرانی در مجلس کشور میزبان برای او فراهم سازند.
اهدای تاج گل بر بنای یادبود قربانیان جنگ، قهرمانان استقلال، بینانگذار حکومت و یا سرباز گمنام از سوی رییس کشور مهمان و در صورتی که وقت اجازه دهد و طرفین توافق کرده باشند، شرکت در مناسبت های فرهنگی و بازدید از آثار تاریخی و نقاط دارای جاذبه های گردشگری و یادمان های معماری کشور میزبان در برنامه دیدار رسمی او هم گنجانده می شود.

همچنین ممکن است که هنگام ورود رییس عالی یک کشور به فرودگاه کشور میزبان، به دلیل دوری فرودگاه و یا اصل عمل متقابل، وزیری از طرف رییس کشور میزبان(معمولا وزیر خارجه) از مقام مهمان استقبال نماید و تشریفات رسمی، هنگام اولین ملاقات رؤسای دو کشور در کاخ ریاست جمهوری انجام شود. معمولا رییس کشور مهمان در مهمانسرای دولت و یا یک هتل خاص و با ستاره بالا اقامت می کند و میزبان امور حفاظت، نقل مکان و پذیرایی مهمان عالی رتبه و تعدادی ازهمراهان او را تقبل می نماید. ناگفته نماند که رؤسای دو هیأت و نیز مقامات همراه، با لباس رسمی و یا با لباس ملی در این مراسم شرکت می کنند.
در کشورهای عضو اتحادیه اروپا، این مراسم فقط برای اولین دیدار یک رییس کشور جدید از کشور میزبان عرضه و دیدارهای بعدی او بدون این تشریفات انجام می شود. گاه تعدادی از ترتیبات رسمی برای سایر مقامات دولتی از جمله وزیران خارجه و دفاع، رؤسای هیأت های پارلمانی و قضایی و نهادهای مردمی هم ترتیب می یابد.
اما دیدار از یک سازمان بین المللی، فاقد برخی از مراتب دیدار رسمی از یک کشور است و مراسم آن در استقبال رییس سازمان یا نماینده او، ملاقات و مذاکره رسمی و شرکت در مراسم ناهار و شام رسمی خلاصه می شود.
دیدارهای رسمی عموما به صورت متقابل و به تناوب از سوی کشور میزبان و مهمان انجام می شود و ترتیبات استقبال به شکل برابر و بدون تبعیض برای سران همه کشورها صورت می گیرد. همچنین در برخی از دیدارها، علاوه بر وزیران، ممکن است صاحبان صنایع، بازرگانان و سرمایه گذاران، رییس کشور مهمان را همراهی نمایند. همچنین امکان دارد که مردم عادی و دانش آموزان کشور میزبان، هنگام عبور مهمان از فرودگاه به محل اقامت در خیابانهای مسیر، با نمایش پرچم های دو کشور، از ورود او ابراز شادمانی نمایند.
مسئله مهم در ترتیبات دیدارهای رسمی، رعایت قاعده “عمل متقابل”و “احتراز از رفتار تبعیض آمیز”به دلیل حاکمیت برابر همه کشورهای مستقل است. یعنی اگر کشوری ترتیب ویژه ای را در دیدار رسمی یک مقام کشور دیگر ارائه می کند، مهمان نیز موظف است همان ترتیب را هنگام بازدید رییس کشور میزبان از کشور خویش رعایت نماید. ثانیا ، تشریفات متعارف را که برای رییس و مقامات عالیه یک کشور خاص معمول می دارد، باید آنرا برای سایر کشورها نیز معمول دارد.
البته ممکن است به دلیل ارتباطات گسترده، دوستی تاریخی و حسن همجواری و هم آیینی، ترتیبات متفاوتی برای رییس و یا مقامات یک کشور خاص صورت پذیرد، مثل هدایت هواپیمای حامل رییس یک کشور به فرودگاه نزدیک به شهر و انجام مراسم تشریفات در بدو ورود وی می تواند از این موارد باشد . اما رعایت حداقل تشریفات متعارف برای سران سایر کشورها ( نزدیک و یا دور ) الزامی است و در صورت کسر و کاهش آنها، روابط دو کشور مخدوش می شود و بسیار امکان دارد که این بی توجهی، عمد تلقی گردد و کشور مورد تبعیض، به دلیل اصل حاکمیت خویش، همان بی توجهی را هنگام دیدار طرف دیگر اعمال نماید و گاه در دور تسلسل این عمل متقابل، روابط دو کشور تیره گردد و حتی به قطع روابط و در صورت حدت و شدت امر، به دشمنی و در حالاتی نادر به جنگ منجر شود.

• دیدار غیر رسمی :

اگر دیداری یک یا چند مورد از اقلام دیدار رسمی را نداشته باشد، دیدار غیررسمی می گویند . مثلا در استقبال توپی شلیک نشود و سان و رژه انجام صورت نگیرد، نوع لباس طرفین معمولی باشد و از مهمانی تشریفاتی خبری نباشد، میزبان به یک خوشامد متعارف بسنده کند، هدیه ای مبادله نگردد . اما باید توجه داشت که در همه حال باید با جدیت دقت نمود که شئون مهمان رعایت شود و مذاکره و تعامل صورت پذیرد.