چیزهایی که برای ما اهمیت دارند به مرور زمان تغییر می‌کنند و تکنولوژی با پیشرفت خود به افق‌های جدیدی می‌رسد . در زمان جنگ سرد، تسلیحات و پروژه‌های روانی، مراحل ابتدایی خود را می‌گذراندند اما در زمان کنونی که علوم الکترونیک و بیوالکترونیک را در دسترس داریم، لازم خواهد بود در قراردادهای اخلاقی و حد و حدود ذهنی خود که از به کارگیری تکنولوژی‌های به بازی گیرنده روح و روان دشمن ممانعت می‌کند؛ تجدید نظر کنیم.
“هارپ” به صورت یک فرستنده امواج الکترو مغناطیسی عمل می‌کند که هدف آن تاثیر گذاری بر آسمان و الکترون های آزاد لایه یونوسفر است. این سیستم، الکترون‌های این لایه را در ارتفاع تقریبا ۲۷۵ کیلومتری به جنبش وا می‌دارد. در حالت عادی این لایه دارای دمایی معادل ۱۴۰۰ درجه سانتیگراد است که در اثر این تحریک انرژی فراوانی در آن به وجود آمده و در نتیجه دما تا ۲۰ درصد افزایش می‌یابد و این ناحیه به حالت انبساطی در می‌آید.
“زبیگنیو برژینسکی”، مشاور “جیمی کارتر” رئیس جمهوری سابق آمریکا و مشاور کنونی “اوباما” معتقد است که”هارپ” سلاحی برای بی‌ثبات کردن کشورهایی است که با واشنگتن اتحاد و همسویی ندارند. به گفته او “با استفاده از تکنولوژی‌های جدید و روش هایی که این تکنولوژی‌ها در اختیار کشورهای بزرگ قرار می‌دهند؛ این کشورها می‌توانند حتی بدون آنکه نیروهای امنیتی خود را در جریان قرار دهند جنگ‌هایی سریع و غافلگیر کننده به راه بیاندازند.”
برژینسکی اضافه می کند: “اکنون تکنولوژی‌هایی در اختیار ماست که به کمک آنها می‌توانیم تغییراتی در آب وهوا ایجاد کرده و شرایطی مانند خشکسالی و طوفان به وجود آوریم که این امر میتواند توانایی های دشمنان احتمالی ما را تضعیف کرده و آنها را به پذیرش شرایط ما مجبور کند.»
بر اساس مصوبات سازمان ملل متحد استفاده از تسلیحات الکترو مغناطیسی و نیز استفاده از فضا برای انجام هرگونه تحقیقات و عملیات نظامی ممنوع می باشد، اما برخی دولت‌ها مانند آمریکا در این زمینه نیز تعهدی نداشته و در نهان فعالیت های گسترده ای انجام می‌دهند. هارپ را می‌توان یکی از ده‌ها پروژه مخفی و مخرب دانست که از طرف سیاستمداران آمریکایی حمایت شده و روز به روز به گسترش فعالیت‌ها و نیز توان تخریبی آن افزوده می‌شود.
بشر در طول هزاران سال با حوادث و بلایای طبیعی بسیاری دست به گریبان بوده است و همواره این حوادث را جزئی طبیعی از رندگی خود بر روی کره زمین دانسته است. اما در دهه های اخیر اتفاقاتی روی داده که با حافظه تاریخی او در مورد طبیعی بودن این حوادث ناسازگار است. بدون شک، فجایع طبیعی در هر دورانی همراه با خساراتی بوده است. اما، آنچه که امروز اتفاق می افتد نسبت به گذشته شدت بی سابقه ای دارد.
این درحالی است که بی نظمی های بزرگ جوی و حوادثی مانند سیل، توفان، زلزله و فعالیت‌های آتشفشانی همگی عموماً به تأثیرات گازهای گلخانه ای ربط داده می شود. ذوب شدن یخ‌های قطبی و دوره های گرمایی و سرمایی کاملا بی سابقه و شدید در نقاط مختلف زمین نیز به پدیده گرم شدن کره زمین احاله می گردد. اما به اعتقاد برخی از متخصصین و حتی سیاستمداران ردپای تکنولوژی های پیشرفته در تولید و هدایت این حوادث با اهداف سیاسی و استعماری کاملا معلوم بوده و نشانه‌های فراوانی از دخالت‌های بشری در آن دیده می شود.
اتفاقات عجیب فراوانی در سال های اخیر روی داده است که به باور دانشمندان غیر از دخالت یک عامل الکترو مغناطیسی هدایت شونده چیز دیگری نمی‌تواند دلیل آنها باشد. برای مثال خشک سالی‌های بزرگ، آتش فشان‌ها، زلزله‌ها و سونامی‌های ویرانگر سال‌های اخیر، وقوع سیل ها و توفان هایی نظیر طوفان کاترینا در نیواورلئان و طوفان گانو در عمان ، مرگ عجیب هزاران ماهی ساردین در سواحل شیلی، سقوط جنازه های سوخته کلاغ ها از آسمان سوئد، مرگ صدها هزار ماهی در آرکانزاس، بارش جسد هزاران پرنده سیاه بال قرمز مرده در لوئیزانا و کنتاکی، مرگ دسته جمعی میلیون‌ها ماهی در خلیج “چزاپیک” آمریکا، مرگ صدها تن ماهی در سواحل برزیل و ده ها هزار خرچنگ در انگلیس، مرگ ماهی ها و دلفین های سوخته خلیج فارس، مرگ دسته جمعی نهنگ‌ها در استرالیا هیچ کدام حالت طبیعی نداشته و احتمال می‌رود در اثر آزمایش‌ها و حمله هایی در اثر امواج هدایت شونده روی داده باشند.
در این میان اما گزارش های مفصلی منتشر می شود که منشا این اتفاقات را طبیعی ندانسته و در نتیجه دخالت هدفمند سیستم‌ها و تکنولوژی های پیشرفته ای مانند “هارپ” می دانند. تکنولوژی هایی که به استناد گفته‌های برژینسکی، مشاور اوباما، می توانند توانایی‌های ملت‌هایی را که آمریکا دشمن خود می‌داند تضعیف کرده و آنها را به پذیرش سیاست‌های توسعه طلبانه آمریکایی مجبور کند.
نیروی تزریقی به یونوسفر توسط هارپ، نوسانات موجی فراوانی در این لایه ایجاد می‌کند به طوریکه امواجی با طول موج های خاص و فرکانس های پایین که بازه‌ای از ۴۰ هرتز تا یک هزارم هرتز را شامل می‌شود؛ به وجود می‌آیند. این فرکانس‌های پایین دارای برد عمیقی تا هزاران کیلومتر بوده و قادرند بر روی زمین به اهداف وسیعی از بدن انسان گرفته تا اعماق دریاها نفوذ کنند.
این پروژه تا کنون مورد توجه افراد فراوانی بوده و اقدامات افشاگرانه‌ی نیز انجام شده است. از جمله می توان به دکتر “ نیک بگیش” یکی از دو مولف کتاب “فرشتگان این هارپ را نمی نوازند”اشاره کرد که در ۱۹۹۷ طی مقاله ای در روزنامه واشنگتن پست اشاره می کند که ۴۰ درصد بودجه تجهیزات نیروی هوایی آمریکا مربوط به پروژه های مخفی است. این نویسنده مدعی شد که این پروژه ها تا جایی امنیتی هستند که حتی کنگره آمریکا نیز از ابعاد و زوایای کامل آن بی خبر است. در این کتاب به زوایای پنهان هارپ به عنوان یک اسلحه پرداخته شده است.
در این میان هارپ نگرانی برخی از سیاست مداران و کارشناسان تسلیحاتی کشورهای دیگر را نیز باعث شده است. برای مثال نمایندگان پارلمان اروپا در این مورد تحقیقاتی را آغاز کرده و یک کارشناس انرژی به نام “گراتان هیلی” را برای مشاورت در این مورد به کار گرفته‌اند. هیلی هم اکنون درحال جمع آوری اسناد و مدارکی است تا به کمک آنها بتواند راهی برای افشا و درنتیجه خاتمه دادن به این طرح پیدا کند. “مگوا هالووت” که رئیس گروه سبزهای پارلمان اروپاست، مسئولیت پیگیری این پرونده را به عهده دارد. او در حال پیگیری درخواست سبزها برای وادار ساختن پارلمان اروپا به اعمال فشار بر ناتو است تا از دولت آمریکا در مورد هارپ توضیح بخواهد. به نظر هالووت این نوع تسلیحات علاوه بر پیامدهای خطرناک زیست محیطی، آزادی های فردی و دموکراسی را نیز به خطر می‌اندازد.
از نظر تاریخی ” هارپ ” پروژه ای است که در ۱۹۹۳ در ظاهر جهت بررسی و پژوهش درباره لایه یونوسفر جو زمین با استفاده از امواج رادیویی شروع به کار کرد . اما تاریخ شروع تحقیقات بر روی امواج برای بررسی امکان استفاده از آنها به عنوان سلاح‌های مرگبار به دهه های قبل برمی‌گردد.
به بیانی می‌توان گفت که سیستم هارپ، نتیجه تلاش‌ها و پژوهش‌های حداقل پنجاه ساله ارتش آمریکاست که کارکرد آن تنها محدود به بررسی و پژوهش درباره لایه یونوسفرنبوده و قادر است برای شناسایی پایگاه های مخفی اعماق زمین را جستجو کند، تمامی ارتباطات رادیویی و موجی را متوقف سازد، بر رفتارها و حالت روانی انسان‌ها تأثیر بگذارد، جریانات جوی را تغییر دهد، با متمرکز ساختن امواج بر روی اهداف هوایی مانند هواپیماها و دسته‌های بزرگ پرندگان آنها در آسمان بسوزاند و برشته کند، لرزش‌های شدیدی در لایه‌های مختلف کره زمین ایجاد کرده و زلزله تولید کند و یا انفجارهایی به قدرت بمب‌های هسته‌ای ایجاد کند.
با این توصیف می‌توان هارپ را یک اسلحه عظیم نوین دانست که هزینه های آن به طور مشترک از طرف نیروی هوایی و دریایی ارتش آمریکا، آژانس تحقیقاتی پروژه های دفاعی پیشرفته ی آمریکا و دانشگاه آلاسکا تامین می‌شود. در واقع “هارپ” یک سلاح تمام عیار آب و هوایی است که با ارسال یک انرژی عظیم به لایه فوقانی اتمسفر، مولکول های تشکیل دهنده آن را به جنبش درآورده و به بازتاب قوی انرژی حاصل از این جنبش وادار می‌کند که این انرژی پس از هدایت شدن توسط سیستم هارپ می تواند اختلالات گسترده‌ای مانند خشکسالی، بارش برف و باران، سرمای شدید، سونامی، توفان، زلزله و… در نقطه معینی از کره زمین به وجود آورد.
هارپ شامل ده ها برج آنتن آلومنیومی بر روی زمینی به مساحت ۲۳ هزار متر مربع در آلاسکا است که امواج مافوق کوتاه تولید کرده و به یونوسفر می‌فرستند. هریک از این آنتن ها به فرستنده ای به قدرت یک میلیون وات متصل است. قدرت نهایی این آنتن‌ها با توسعه بیشتر به یک میلیارد وات افزایش یافت که از ۳۶۰ آنتن به دست می‌آید. فرستنده ها توسط ۶ توربین به قدرت هریک ۳۶۰۰ اسب بخار تغذیه می شوند و به ازای هر روز ۹۵ تن مازوت مصرف می‌کنند.
اما نگاه دیگری نیز وجود دارد که تمامی گفته‌ها در مورد هارپ را یک بزرگنمایی و پروپاگاندای تبلیغاتی از طرف خود آمریکا می‌داند و معتقد است که نه هارپ و نه هیچ تکنولوژی بشری دیگری حداقل با توجه به محدودیت های دانش کنونی نمی‌تواند چنین قدرتی داشته باشد و کارهایی با این وسعت انجام دهد. دیدگاه مذکور این تبلیغات را در راستای ترساندن دیگر ملت ها از آمریکا و به انقیاد و انفعال کشیدن آنها دانسته و باوری به کارایی هارپ در ایجاد خشکسالی، زلزله، توفان و دیگر اتفاقاتی که به طور مثال ذکر شد ندارد.
برای مثال دکتر ناصر حافظی مقدس، زمین شناس، مهندس زلزله شناسی و استاد دانشگاه در گفتگو با کیهان درباره پدیده هارپ می گوید: “پروژه مطالعاتی هارپ درخصوص مطالعه اصول فیزیکی کنترل کننده یونوسفر است که علاوه بر آمریکا چند کشور دیگر نیز در آن مشارکت دارند. هدف اصلی این پروژه بهبود ارتباطات رادیویی بوده است اگرچه ارتش آمریکا در این پروژه بدنبال کنترل و نظارت بر ارتباطات رادیویی می باشد.
دکتر حافظی مقدس می‌افزاید: “مطرح شده که آمریکا در ادامه پروژه جنگ ستارگان بدنبال نوعی سلاح الکترومغناطیسی جدید است که با فشرده سازی بخشی از یونسفر و انعکاس آن امواج الکترومغناطیسی با فرکانس بالا که قدرت حرارتی زیاد دارند را به مناطق مورد نظر در سطح کره زمین وارد کند. این مطلب فرضیه هایی است که مشخص نیست قابلیت اجرایی داشته باشد.”این مهندس زلزله شناسی به ارتباط هارپ و زلزله اشاره می کند و می گوید: “منشأ شایعاتی که درخصوص ارتباط زلزله با پروژه هارپ وجود دارد شاید از این طریق می باشد که زلزله های بزرگ همراه با تغییرات وسیع در اتمسفر بالای منطقه کانونی می باشند و اغتشاشاتی را در کره یونسفر ایجاد می کنند. تلاش هایی جهت استفاده از این پدیده برای پیش بینی زلزله نیز در حال انجام است. اما اینکه با هدایت امواج الکترومغناطیس بتوان در یک منطقه زلزله ایجاد نمود توجیه علمی ندارد
دکتر محمدعلی رحمانی نیا، زمین شناس، کارشناس زلزله شناسی و استاد دانشگاه نیز در تحلیل موضوع هارپ می گوید: “در وهله اول باید اشاره کنم که “هارپ” پروژه ای است توسط چند کشور جهان از جمله آمریکا، روسیه، ژاپن، کانادا و… دنبال می شود و هدف آنها نیز شناخت لایه آیونوسفر و مطالعه آن است و در واقع پروژه هارپ فقط مختص آمریکا یا یک کشور خاصی نیست، از طرفی هم ارتش آمریکا در بخش نیروهای دریایی و هوایی پروژه ای را درباره جنگ ستارگان دنبال می کنند و هدفشان این است که بتوانند امواج الکترومغناطیسی را بر روی زمین برگردانند، که اگر بتوانند این کار را انجام دهند خواهند توانست حرارت زیادی را در نقطه ای از زمین ایجاد کنند.”
دکتر رحمانی نیا در ادامه تصریح کرد: “اگر زلزله طبیعی اتفاق بیافتد در لایه یونوسفر اختلالاتی ایجاد می‌شود و از این اختلالات ایجاد شده در واقع می‌توان وقوع برخی زلزله ها را پیش بینی کرد، از همین موضوع آمریکاییان بحث هارپ را پیش کشیده اند و در واقع با این اقدام می خواهند اذهان عمومی مردم جهان را فریب داده و به نفع خود از آن بهره برداری کنند.”