سازمان چابک ، یک کسب و کار با سرعت ، سازگار و آگاهانه است که قابلیت سازگاری سریع در واکنش به تحولات و وقایع غیرمنتظره پیش‌بینی نشده ، فرصتهای بازار و نیازمندی های مشتری را دارد .

در چنین کسب و کاری فرایندها و ساختارهایی یافت می‌شود که سرعت ، انطباق و استحکام را تسهیل کرده دارای سازمان هماهنگ و منظمی است که توانایی نیل به عملکرد رقابتی در محیط تجاری کاملاً پویا و غیرقابل پیش‌بینی را دارد و البته این محیط با کارکردهای کنونی سازمان بی‌تناسب نیست .

این تعریف ها از چابکی ، سازمان را پویا ، موقعیت‌گرا ، تغییرپذیر ، و رشد محور تجسم می‌کنند . علت تمایل به پویایی در این است که شرایطی که امروزه از اثر آنها ، یک سازمان به چابکی می‌رسد ، ممکن است فردا مؤثر و اثربخش نباشد و علت موقعیت‌گرایی نیز آن است که محیط بازار بر سطح چابکی مورد نیاز تأثیر می‌گذارد و دلیل تغییرپذیری نیز این است که چابکی در گرو حرکت سازمان به سمت سازگاری و تطابق است . 

چابکی به توانایی تولید و فروش موفقیت آمیز دامنه گسترده‌ای از محصولات کم‌هزینه ، باکیفیت ، زمانهای تاخیرکوتاه و تنوع اندازه محموله‌ها اشاره می‌کند که برای مشتریان متعدد و مشخصی از راه تولید مبتنی بر خواسته انبوه مشتری ایجاد ارزش می‌کند .

در واقع ، چابکی یک توانایی اساسی است که ایجاب می‌کند سازمان بتواند تغییرات موجود در محیط تجاری را احساس، دریافت، ملاحظه، تجزیه و تحلیل و پیش بینی کند و بنا به این تعریف ، تولیدکننده چابک ، دارای سازمانی است که دیدگاه وسیعی در مورد نظم نوی دنیای کسب و کار داشته و با توانایی ها و توانمندی های معدود خود به رویارویی با آشفتگی ها و نابسامانی های نامحدود می‌پردازد و جنبه های مزیتی جریانهای تغییر را تسخیر می‌کند.

مزایای حاصل از بهبود و افزایش سطح چابکی سازمانی را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

• پیشبرد سریعتر سازمان به سمت هدفهای از پیش تعیین شده؛ 

• خدمت رسانی بهتر،کاهش قیمتها، و ثبات سازمان؛ 

• کسب ارزش در قبال سرمایه گذاری در زمینه فناوری اطلاعات ؛ 

• کاهش حجم بودجه اختصاصی در زمینه فناوری اطلاعات؛ 

• برقراری هماهنگی لازم بین سرویس دهندگان فناوری اطلاعات ؛ 

• توانایی سازمان در تغییر فرایندها و بهبود عملیات کاری ؛ 

• پاسخگویی سریعتر سازمان به نیازهای مشتری ؛ 

• افزایش رضایت خاطر کارکنان ؛ 

• پاسخگویی مناسب به تغییرات ؛ 

• توسعه چشمگیر مهارتهای کارکنان ؛ 

• افزایش ارزشهای کاری و عملیاتی ؛ 

• توجه و تأکید بر کنترل سازمان؛ 

• پیشرفت ساختار فرایندهای سازمانی؛