روش مسیر بحرانی (Critical Path Method) در سال ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار گرفت و الگوریتمی برای ایجاد و کنترل زمان‌بندی مجموعه‌ای از فعالیت‌های پروژه‌ بشمار می رفت . با توجه به این موضوع، برای استفاده از روش مسیر بحرانی (CPM) ما نیاز به رسم مدلی از پروژه خود داریم که شامل موارد زیر است:

• فعالیت‌های موردنیاز برای انجام پروژه

• ارتباط بین فعالیت‌ها

• تخمین زمان موردنیاز هر فعالیت برای انجام

پس از رسم شبکه با استفاده از مبانی فوق می‌توانیم مسیر بحرانی را شناسایی کنیم و لازم است بدانیم که شناسایی فعالیت‌های بحرانی از سایر فعالیت‌های شبکه دارای اهمیت بوده و مقتضی است که مدیران بتوانند این فعالیت‌ها را با دقت و توجه بیشتری رصد و کنترل کنند و از به تعویق افتادن یا طولانی‌تر شدن زمان اجرای آن‌ها جلوگیری نمایند.

اما این روش علمی و مورد تایید در برخی از اوقات به روایت تصویر فوق حکایت متفاوتی را روایت می‌کند .