همه میدانیم که اساس هر نوع ارتباط سازنده انسانی بر اعتماد بین طرفین استوار است و افزون بر این، اعتماد در سازمانها نیز مهم بوده و تغییرات مثبت هر سازمان بر مبنای اعتماد بین کارکنان مختلف آن صورت میگیرد.با این وجود، اعتماد در نگاه اول، پدیدهای نیست که در ذهن همه ما تعریف یکسانی داشته باشد.
برای نمونه، اگر از افراد مختلف بخواهیم نمادی برای اعتماد انتخاب کنند، شاید برخی «حلقه ازدواج» را سمبل اعتماد بدانند اما برای کسانی که گرفتار خیانت زناشویی شدهاند، این حلقه به هیچ وجه نماد اعتماد نیست.
تاکنون مطالعات مختلفی برای ارائه یک تعریف جامع برای «اعتماد» به انجام رسیده است ولی با این وجود بیشتر این پژوهشها دربردارنده الگوهایی پیچیده هستند که شاید استفاده کاربردی از آنها را دشوار میسازند.
خانم «سینتیا المستید» یکی از کارشناسان برجسته در حوزه مدیریت نیروی انسانی است که سالها پیش و پس از مدتها تحقیق و مطالعه توانست به یک مدل جامع و کاربردی برای تعریف و ارزیابی اعتماد دست یافت.
خانم المستید این مدل را «الفبای اعتماد» (ABCD of Trust) نام گذاشت که دربردارنده چهار مولفه اصلی است که هر کدام از این واژگان، یکی از صفات لازم برای ایجاد اعتماد است که با یکی از حروف انگلیسی A تا D آغاز میشود.
-
مولفه اول مبین «توانمندی» (Able) است. منظور از توانمندی ، نشان دادن شایستگی از سوی فرد به دیگران است. هر اندازه یک فرد برای انجام کارهای مهم برای دیگران توانمندتر باشد، اعتماد بیشتری در روابط آنها ایجاد میشود.
-
مولفه دوم «باورپذیری» (Believable) است. منظور از باورپذیری، همان یکرنگی، صداقت و یکی بودن حرف و عمل است.
-
مولفه سوم «پیوستگی» (Connected) است. پیوستگی در اینجا به معنای اهمیت دادن به سایرین و احساس همدلی در موارد مختلف است.
-
در نهایت به مولفه چهارم یعنی قابل اتکاء (Dependable) میرسیم. منظور از قابل اتکاء بودن نیز توانایی فرد برای جلب اطمینان دیگران است.