تفاوت کشورهای ثروتمند و فقیر، تفاوت در قدمت و یا تمدن و یا رارایی های آنها نیست بلکه واکنش نسبت به تغییرات پیش روی به عنوان یکی از عوامل ایجاد تفاوت بین کشورها بشمار می رود . برای مثال کشور مصر بیش از ۳۰۰۰ سال تاریخ مکتوب دارد ولی فقیر است! اما کشورهای جدیدی مانند کانادا، نیوزیلند، استرالیا که ۱۵۰ سال پیش وضعیت قابل توجهی نداشتند، اکنون کشورهایی توسعه‌یافته و ثروتمند هستند.

حتی تفاوت کشورهای فقیر و ثروتمند در میزان منابع طبیعی قابل استحصال آنها هم نیست .مثلا ژاپن کشوری است که سرزمین بسیار محدودی دارد که ۸۰ درصد آن کوه‌هایی است که مناسب کشاورزی و دامداری نیست اما دومین اقتصاد قدرتمند جهان پس از آمریکا را دارد . این کشور مانند یک کارخانه پهناور و شناوری می‌باشد که مواد خام را از همه جهان وارد کرده و به صورت محصولات پیشرفته صادر می‌کند.
مثال بعدی سوئیس است به طوری که این کشور که اصلاً کاکائو در آن به عمل نمی‌آید اما بهترین شکلات‌های جهان را تولید و صادر می‌کند. در سرزمین کوچک و سرد سوئیس که تنها در چهار ماه سال می‌توان کشاورزی و دامداری انجام داد، بهترین لبنیات (پنیر) دنیا تولید می‌شود . سوئیس کشوری است که به امنیت، نظم و سختکوشی مشهور است و به همین خاطر به گاوصندوق دنیا مشهور شده‌است (بانک‌های سوئیس مثال عینی می باشند).

افراد تحصیل‌کرده‌ای که از کشورهای ثروتمند با همتایان خود در کشورهای فقیر برخورد دارند برای ما مشخص می‌کنند که سطح هوش و فهم نیز تفاوت قابل توجهی در این میان ندارد و همچنین، نژاد و رنگ پوست نیز دارای اهمیت نیستند. زیرا مهاجرانی که در کشور خود برچسب تنبلی می‌گیرند، در کشورهای اروپایی به نیروهای مولد و فعال تبدیل می‌شوند.

پس تفاوت در چیست؟

تفاوت در رفتارهایی است که در طول سال‌ها فرهنگ و دانش نام گرفته است و وقتی که رفتارهای مردم کشورهای پیشرفته و ثروتمند را تحلیل می‌کنیم، متوجه می‌شویم که اکثریت غالب آنها از اصول زیر در زندگی خود پیروی می‌کنند:

1. اخلاق به عنوان اصل پایه

2. وحدت

3. مسئولیت پذیری

4. احترام به قانون و مقررات

5. احترام به حقوق شهروندان دیگر

6. عشق به کار

7. تحمل سختی‌ها به منظور سرمایه‌گذاری روی آینده

8. میل به ارائه کارهای برتر و فوق‌العاده

9. نظم‌پذیری

اما در کشورهای فقیر تنها عده قلیلی از مردم از این اصول پیروی می‌کنند به طور مثال حتما شنیده اید که در کشور ما کسی که زیاد کار کند به او لقب تراکتور داده می شود و کسی که به قوانین احترام بگذارد بچه مثبت است و کسی که  اخلاقیات را رعایت کند برچسب پاستوریزه خواهد گرفت و همچنین کسانی که حقوق دیگران را زیر پا می گذارند و افراد فرصت طلب، آدمهای زرنگ خوانده می شوند ضمن اینکه انسان های منظم، افراد خشک و بی حال هستند و همه به دنبال یک شبه رفتن ره صد ساله و….

ما برای آموختن و رعایت اصول فوق فاقد اهتمام لازم هستیم.

( با تشکر از جناب آقای محمدرضا رضائی برای ارایه مطلب فوق)