بر اساس تجربه و برخی مطالعات علمی و کاربردی ، هر مدیری می تواند دارای دو چهره پنهان و آشکار باشد به شرح زیر باشد :

۱)چهره ‏پنهان

برخی از مدیران ، چهره پنهان کارشان بیشتر از چهره آشکار آنان است . یعنی آنچه را که در ذهنشان می‏گذرد ، با آنچه در قلبشان وجود دارد متفاوت است و رفتارهایشان هم رفتارهای سالم نمی باشد .

این دسته از مدیران ، ثبات در شخصیت ندارند و توجه شان در جلب رضایت آنانی است که موجب تحکیم قدرتشان می باشد . مدیریت آنها در سایه است و حرکت هایشان نیز بعضا” خام و شتاب زده  می باشد .

برای اینگونه افراد هدف ، وسیله را توجیه می کند و برای تخریب کسانی که کینه آنان را درقلب دارند ، دست به هر کاری می زنند . مدیریت آنان تابع علوم شناخته شده مدیریتی نبوده و برخی اوقات مدیریت تعاونی داشته و برخی موارد هم مدیریت پادگانی !

از دیگر خصوصیات اینگونه مدیران این است که در مچموعه مدیریتی خود توجه آنان به حاشیه‏ها خیلی بیشتر است و دارای انسجام فکری نمی‏باشند . مشورت‏های پنهانی و توجه به افراد های خارج از نظام مدیریتی در آنان بیشتر  مشاهده می شود.

این مدیران قبل از مدیریت و مسئولیت دارای یک شخصیت دیگری بوده که با قبول مسئولیت رنگ عوض نموده و چهره جدیدی برای خود انتخاب می‏نمایند . برای بدست گرفتن مسئولیت از هر شیوه سالم و ناسالمی استفاده می کنند . در انجام فعالیت ها نیز تک بعدی بوده و توجه و فعالیت آنان در بخشی فوق العاده ولی در بخش‏های دیگر کم رنگ می باشد . در توجه به زیر مجموعه‏های خود نیز افراط و تفریط در پیش می گیرند و…

۲)چهره آشکار :

دسته دیگر از مدیران رفتارهای شفاف و صادقانه‏شان نمود بیشتری دارد و ظاهر و باطن مدیریتی آنان تقریبا شبیه به هم است . اینگونه افراد به ارزش‏ها بیشتر توجه دارند و قدر زحمات کارکنان خود را می دانند و توجه زیاد به ویژگی ها و شایستگی‏های کارکنان زیر مجموعه خود می کنند.

این مدیران رفتارهای منظم و مناسبی با کارکنان خود داشته و ارتباط کلامی و روحی با آنان به عمل و ترسی از عاقبت کار خود نداشته و به شایعات توجه نمی‏کنند . از افرادی که دارای ایده و طرح و برنامه هستند حمایت نموده و زمینه مناسب برای فعالیت آنان فراهم می‏آورند .

آشنایی و شناخت اینگونه مدیران کار سختی نیست فقط کافی است مدتی به سوابق گذشته و یا عملکردهای فعلی آنان توجه داشته باشید و بدون حب و بغض اینگونه مدیران را تشخیص دهید .