مدیریت قارچی ، فلسفه‌ای از مدیریت بوده که معتقد است برای ایجاد انگیزش در کارکنان باید در تمام زمان‌ها آنها را در تاریکی نگه داشته و یا آنها را با فضولات تغذیه کنید.این فلسفه از مدیریت که هدفش برای ایجاد انگیزش بیشتر در کارکنان است برای عدم انتقال اطلاعات حساس به کارکنان استفاده می‌شود مثل تغییر سیاست‌های سازمان که از اطلاعات اساسی به شمار می‌رود.
-
مدیریت قارچی یک تئوری مدیریتی است که :
- با نگه داشتن و حفظ کارمندان در تاریکی هر از چند گاهی اطلاعات سوخته‌ای را مثل آشغال برای آنان پرتاب می‌کند.
- کارمندان را برای دستیابی به اطلاعات و تصمیمات سازمان محدود می‌کند و یک سری اطلاعات ناقص، ناصحیح کاملاً مبالغه‌آمیز و درست مثل آشغال را در بین آنان پخش می‌کند.
-
در چه سازمان‌هایی بیشتر از این شکل مدیریت استفاده می‌گردد؟
در سازمان‌هایی با دسترسی پائین که جریان ارتباط در آنها محفوظ و محدود بوده و کارکنان در حاشیه باریکی از شرح وظایف محدود در چارت سازمانی قرار می گیرند .
-
نشانه‌های یک سازمان با دسترسی پائین:
ـ دارای فرهنگ مبتنی بر مقررات هستند.
ـ تصمیم‌گیری متمرکز است و فرآیند تصمیم‌گیری از بالا به پایین است.
ـ دارای سیستم‌های پاداشی که نوآوری را به حداقل می‌رساند.
ـ سرعت تصمیم‌گیری کند است زیرا قدرت تصمیم‌گیری از آنهایی که بیشترین نیاز را برای تصمیم‌گیری دارند سلب شده است.
ـ در این سازمان‌ها در مقابل تغییر مقاومت می‌شود.
ـ در این سازمان‌ها نقش کارکنان از لایه‌های بالا به پایین دیکته می‌شوند.