به هنگام بازدید از یک بیمارستان روانى ، از روان‌ پزشک پرسیدم شما چطور می فهمیدکه یک بیمار روانى به بسترى شدن در بیمارستان نیاز دارد ؟

روان‌پزشک گفت: ما وان حمام را پر از آب می‌کنیم و یک قاشق چایخورى ، یک فنجان و یک سطل جلوى بیمار می گذاریم و از او می خواهیم که وان را خالى کند.

من گفتم : آهان ! فهمیدم  یعنی آدم عادى باید سطل را بردارد برای اینکه  بزرگ‌ تر است.

روان‌پزشک گفت : نه! آدم عادى درپوش زیر آب وان را بر می دارد !! شما می خواهید تختتان کنار پنجره باشد؟

نتیجه گیری: اول اینکه راه حل همیشه در گزینه های پیشنهادی نیست و دوم  اینکه در حل مشکل و در هنگام تصمیم گیری ، هدفمان یادمان نرود چرا که  در حکایت فوق هدف خالی کردن آب وان است نه استفاده از ابزار پیشنهادی  و در سوم اینکه همه راه حل ها همیشه در تیر رس نگاه شما نیست !!

 ( با تشکر از جناب آقای محسن قدمیاری برای مطلب ارسالی)

خواندن این مطلب پیشنهاد می شود :  پادشاه یک چشم و یک پا

https://monajemi.ir/?p=8768

لطفا با ارسال نظرات خود ما را در پیشبرد اهداف مشایعت فرمایید.