روزگار غریبی شده است و هر روز روایتی را شاهد هستیم که درون انسان را رنج می دهد که به قول شاعر به کجا چنین شتابان … آری روزهای غریبی است که انسان برای رسیدن به آرزوها و نفس درونی خود در برخی اوقات ، انسانیت را نیز قربانی نفس خویشتن می نماید تا بدانجا که میداند انتهایی ندارد و هر روز بر اساس شرایط درونی با صورت و سیرتی متفاوت با خویشتن خویش رفتار می کند !!!