در حیرتم از خلقت آب ، اگر با درخت همنشین شود ، آنرا شکوفا می‌کند و اگر با آتش تماس بگیرد ، آنرا خاموش می‌کند و اگر با ناپاکی‌ها برخورد کند ، آنرا تمیز می@کند و اگر با آرد هم آغوش شود ، آنرا آماده طبخ می‌کند و اگر با خورشید متفق شود، رنگین کمان ایجاد می‌شود.
ولی اگر تنها بماند ، رفته رفته گندآب می‌گردد و دل ما نیز بسان آب است ، وقتی با دیگران است زنده و تاثیر پذیر است و در تنهایی مرده و گرفته است و بس !!!حکایت زندگی آب !!!
” باهم ” بودنهایمان را قدر بدانیم
فروغ فرخزاد