در اطراف زندگی ما همیشه انسانهای گمنامی هستند که بعد از اینکه از این دنیا سفر می کنند با نام آنها آشنا می شویم .

چه خوب است تا زمانی که زنده هستند و به انسانهای روی کره خاکی خدمت می کنند نامشان را بر زبان آوریم و یادشان را گرامی بداریم .

در این میان با نام انسان ارزشمندی آشنا شدیم که تمام زندگی خود را وقف کودکان سرطانی کرده است و در این روزهای عزیز که متعلق به امام عاشقان حضرت امام حسین (ع) است برای وجودشان سلامتی و برای بیماران آنها شفای عاجل از خدای مهربان و بخشنده خواهانیم .

 کسانی که سالها پیش صبح خیلی زود از خیابان ظفر گذر می کردند ،خانم مسنی را می دیدند که با فولکس قورباغه ای  خود  به سمت بیمارستان علی اصغر میرفت . خانمی مسن و ساده پوش و زلال که نماد همیشگی عشق ورزی بی دریغ محسوب میشود .

پروفسور پروانه وثوق تنها پروفسور بیماریهای خون کودکان در ایران است و بیش از نیم قرن عاشقانه مرهم کودکان سرطانی است .

شنیده ایم که این استاد ارزشمند تاکنون حتی یک ریال کارانه بیمارستانی دریافت نکرده است تا فشاری بر کودکان و خانواده هایشان نیاید .

پروفسور پروانه وثوق هم اکنون رئیس هیات امناء و سرپرست تیم پزشکان و یکی از بنیان گذاران بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان تهران (محک) می باشد .

همکارانش می گفتند : بارها به ایشان پیشنهاد شده که برای مشاغل تحقیقاتی در ازای دریافت حقوق هنگفت و امکانات دیگر ساکن کشورهای اروپایی و آمریکایی شود ولی او خدمت رایگان به کودکان سرطانی وطنش را انتخاب کرده و در وطن ماندگار شده است .

افسوس که در دنیای مجازی هرچه بیشتر نام این فرشته مهربانی را جستجو  کردیم کمتر از آن یافیتم . دنیای مجازی هم خالی از عشق های واقعی شده است .

بر خود لازم دانستیم ضمن ادای احترام به انسانهای نمادین کشورمان ، بر وجود مهربانشان که بر کودکان معصوم سرطانی التیام است سر تعظیم فرود بیاوریم و دعا کنیم تا همیشه استوار بمانند تا این کودکان بعد از خدا به امید دستان شفابخش آنان امیدوار باشند .