در دنیای امروز بخش عظیمی از دارایی شرکت‌ها و سازمان‌ها را  دارایی های نامشهود و ارزش‌های معنوی تشکیل می‌دهند . لذا به‌ منظور موفقیت در کسب و کار ، یک بنگاه اقتصادی بایستی همزمان با مدیریت و کنترل دارایی‌های مشهود به مقوله دارایی‌های نامشهود نیز بپردازد .

اصولا دارایی‌های نامشهود در قالب عناوین زیر قابل دسته‌بندی هستند  :

  • برند یا نام تجاری (Brand)

  • دانش فنی (know-How)

  • حق امتیاز (licence)

  •  سرقفلی (Goodwill)

  • نیروی انسانی (Human Resource)

  • بانک‌های اطلاعاتی (Information Banks) 

  • حق تالیف، کشف و اختراع (Patent)

  •  نرم‌افزار (Software)

  • سرمایه سازمانی

  • هماهنگی کارکنان 

  • کار تیمی

  • مدیریت دانش

 البته هیچ یک از دارایی‌های نامشهود به‌ تنهایی ارزشی ندارند که جداگانه و مستقل سنجیده شوند و ارزش این دارایی‌ها از توانایی آنها برای یاری سازمان در پیاده‌سازی استراتژی ناشی می‌شود.
زمانی که این رویکردها در منظر رشد و یادگیری سازمان (دارایی‌های نامشهود) با استراتژی سازمان هماهنگ و هم‌راستا شوند ، بهره‌وری و درجه بالایی از آمادگی سازمان به‌دست می‌آید و سازمان توانایی بسیج و حفظ فرایند تغییر مورد نیاز اجرای استراتژی خود را پیدا می نماید و نهایتا خلق ارزش برای ذینفعان (استراتژی بهره‌وری و رشد) محقق می‌شود .
خواندن این مطلب پیشنهاد می شود :  توصیه های کوتاه و مفید مدیریتی

https://monajemi.ir/?p=8156

لطفا با ارسال نظرات خود ما را در پیشبرد اهداف مشایعت فرمایید.